session 2 # Maarten Marchau
websiteMaarten Marchau © 2021
Terwijl ik naar anderen kijk, keer ik mezelf de rug toe. Maar onbewust kijkend naar mezelf door het raam, denk ik: "dat is ook een mooie vrouw!”
De reden dat ik deelneem aan dit project is omdat iedereen het recht heeft om zichzelf te zijn. Dik of dun. Met een arm minder, een oog minder of een tepel teveel. Met of zonder haar. Iedereen heeft het recht om onbevooroordeeld gelukkig te zijn. Daarom geef ik mezelf graag bloot hiervoor.
De spanning tussen verhullen/tonen, eerlijkheid/façade is zeer complex en het verkennen waard. Deze reeks toont dit op een rechtstreeks vergelijkende manier aan en dat heeft me overtuigd om eraan mee te werken.
In mijn leven tracht ik steeds zo eerlijk en oprecht mogelijk te zijn en verwacht dat ook van anderen. Eerlijkheid is een waarde die ik zeer belangrijk vind en ze moet wat mij betreft wederzijds zijn om ten volste te kunnen bestaan. Indien niet, ontstaat er onevenwicht tussen mensen die op haar beurt het niet oprecht zijn in de hand werkt. Oprecht leven is alsof je je ziel blootgeeft, jezelf kwetsbaar durven opstellen. Zo zie ik de parallel met het naakte lichaam, er bestaat niets eerlijker, oprechter en kwetsbaarder dan je lichaam te tonen. De ironie ligt echter in het feit dat het naakte lijf minder prijsgeeft over een persoon dan diezelfde persoon met kleren. Het is die dualiteit die ik erg boeiend vind.
Ik hoop dat met deze reeks de grens tussen wat maatschappelijk aanvaard is en wat nog eerder in de taboesfeer hangt dunner, of op z’n minst verkend wordt.
Naakt zijn is jezelf in je puurste vorm vertonen. Het is iets heel artistiek en mooi maar spijtig genoeg is hier rond een gigantische taboe. Ik wil dit project helpen dragen omdat ik enorm gefascineerd ben door perspectief en de schoonheid die te vinden is in de kleine details. Dit is ook een mooie kans om mijn grenzen te verleggen en de taboes die ik in mijn nurture mee kreeg te doorbreken. Doorheen mijn conservatieve opvoeding heb ik met veel taboes te maken gehad zowel emotioneel als fysiek. Hier ben ik dan in mijnen puren op een spirituele missie.
Voor ik aan dit project deelnam, twijfelde ik om naar aanleiding van wat Kaat Bollen verweten werd, uit de kleren te gaan op sociale media. Ik wou dat doen, om een punt te maken. Mijn kleren definiëren mij niet. Een punt waar ik helemaal achter sta. Uiteindelijk deed ik het niet, want wat als dit een toekomstige werkgever zou laten twijfelen aan mijn professionaliteit, wat als iemand mij er anders door zou bekijken? Iedereen heeft zo’n naakt lichaam, wat is er mis mee als ik dat wil tonen? Toen deed ik het niet. Nu doe ik het wel, want dit ben ik ook.
in evakostuum
laat ik het overbodige vallen verband
het oordeel en dans ik in de verlichting
ik stel de moraal in mijn tepels op scherp
omarm imperfecties
manifesteer het ware
en scheer enkel
het geschaam van schaamhaar weg
ontembaar vertrappel ik taboes
en is mijn ziel het nuchternaakt geraamte van de kern
omhuld door vlees van waardigheid
ik loop enkel te koop met de natuur
geef ongelijkheid ongelijk
en spreid daarmee mijn vleugels uit
strijdend voor vrijheid
breng ik kleur
in de blindheid van conservatisme
en daarom
ontbloot ik het pure
Ik heb altijd lang blond haar gehad. Mijn haren waren mijn trots. Dat de diagnose Alopecia Areata ging zijn, wist ik al voor ik bij de dokter kwam. Alopecia Areata betekent letterlijk pleksgewijze kaalheid waarbij niets zeker is. Zowel over de oorzaak als de behandeling is weinig bekend. Na 4 maanden had ik zodanig weinig haar dat ik het niet langer kon camoufleren. Alles gladscheren was de enige uitweg. Je verliest niet enkel je haar, maar scheert ook je vrouwelijkheid, zelfzekerheid en identiteit weg. Maar het verplicht je ook om het kaalZIJN recht in de ogen te kijken en jezelf te accepteren. Met ups en downs, met de nodige humor, zelfrelativering en positiviteit. Met de hartverwarmende steun van mensen die ik omarm rondom me. Schoonheid begint als je beslist om jezelf te aanvaarden zoals je bent. Deelnemen aan dit project is een deel van de weg naar mijn 2.0. versie. Be bold enough to use your voice, brave enough to listen to your heart, and strong enough to live the life you've always imagined.
Initieel had ik nooit gedacht dat ik ooit naakt voor een lens zou staan, tot Maarten ons vroeg of mijn vriendin en ik mee wilden doen aan dit project. Ik was terughoudend, maar waarom zou ik dit moeten zijn? Iedereen heeft een naakt lichaam, dit is wie we zijn in onze pure vorm. Er is veel te veel taboe rond naakt. Hier wil ik dus zowel voor mezelf als voor de maatschappij een punt mee maken.